Hayatın zorluklarına dayanamadığımız zamanlarda biriken sorunlarımıza bakar ve ellerimizi havaya açarak “Neden diye düşünürüz?”. Çok fazla duygu ve anı sahip olduklarımızı sarar.
Anılar ve duygular tabii ki sahip olduklarımız da değil, anılarımıza bağlanmıştır. O anları da bırakmak çok zordur.
Zor, ancak imkânsız değil.
Minimalizm geri çeken çok fazla anlam yüklediğimiz eşyalardan ayrılıp, değer katanları tutmaktır. Eşyalara sahip olmak da tabii ki bir yanlış yok sadece o kadar çok anlam yüklediğimiz anlamsız sahip olduğumuz var ki!
İlk olarak atılabilecek kolay eşyalardan ayrılmak önemlidir. Ağır toplarla başlanırsa asla o duyguların sardığı eşyalardan kurtulamazsın. Karışık yerlerden de başlayamazsın. Sadece seni engeller.
Hepsinin yerine kolaylardan başlamak gerekir: Dolabına sıkışmış eski kıyafetler, bir gün kullanmak için alınan mutfak eşyaları, çöplük olan çekmeceler…
Anı sorguladığımızda, kurtulması acısız olan parçalardan uzaklaşınca başlayan momentum ile yavaş yavaş hayatı basitleştirmek kolaylaşır.
Hayatı güzel yaşamaya doğru giden yolda eşyaların yerine yanında eğlendiğin bir eş ya da dostlarla çok daha mutlu olur.
Bahar geliyor! Sırtında taşıdığın yükleri bırakmak için güzel bir bahane! Bir dostunu al ve temizliğe başla.
Submit a Comment